Denizler ağlıyordu bitik geçen her güne
Günebakanlar küsmüştü güneşe
Yıldızlar sönmüştü en karanlık gecelerde
Ölüm dans ediyordu haykıran bedenlerde
Zamanın durduğu bir günde
Ruhların toplandığı bir yerde
Göz yaşlarının tanık olacağı güne
Seni kurtaracak hangi yalana inanacaksın ?
Bıraktığım günden beri düşünmeyi
Kalemim yazar oldu beni
Zaten beni bilen tek kalemimdi
Ben sussamda kalemim susmayacaktı
Hayatta mutluluklarda diyebilirsin
Günaha bulanda..
Seçimler senin fikirler senin
Yaşamakta yaşayarak ölmekte senin elinde