Hayat mapushanesinde yine bir gece
Duvarlara bakarsın odanın bir köşesinde
Boğazında düğümlenmiş kelimeleri söylersin
Sen anlattıkça duvarlar vurur yüzüne yüzüne
Birden susar ağlamak üzere olduğunu fark edersin
Titrek ellerin gider sigaraya, yakarsın hemen bir tane
İçindeki yangını dumanla söndürmek istersin
Kurumuş boğazından geçerken sigaranın dumanı
Tüm acıyı içine çekersin gecenin bir yarısında
Pencerenden yansır güneş ışığı odanın bir köşesine
Yorgun,bitik,uyku girmemiş gözlerle bakarsın
Hayal edersin bugün daha güzel olacak diye
Olmayacağını bile bile…
Bir umut ya işte hayata tutanacak bir dal gibi
O da yok olursa gidenler gibi
İşte o zaman ne ruh kalır ne beden…